Woord vooraf

Een blog over de Agion Oros (Athos), de Tuin van de Moeder Gods, het spirituele centrum van het oosters-orthodoxe christendom.
En dus ook over kloosters, pelgrimeren en ikonen. (Tekst in geel bevat een link)
Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe blogs? Abonneer u onderaan deze pagina.

zaterdag 29 november 2014

410 - WEERZIEN MET I.M. XIROPOTAMOU, DEEL 2/3

Boven de gerestaureerde hoofdingang van het klooster hangt een grote muurschildering van de Veertig Martelaren van Sebaste (tegenwoordig Sivas, Turkije). Het katholikon van het klooster is gewijd aan deze Romeinse soldaten die in het jaar 320 omwille van hun christen-zijn werden gedood. De eerste melding van hun dood komt van de Kerkvader de Heilige Vasílios de Grote. De gedachtenis wordt  jaarlijks op 9 maart op grootse wijze gevierd. 

Na de verering van de Heilige Relieken (zie blog 403) kregen wij, zes Grieken en ik, de gelegenheid te eten in de archontaríki. Deze kleine eetzaal bevindt naast de hoofdingang (op de foto achter de fiale, de deur met de overkapping) en ze lijkt duidelijk alleen voor gasten bedoeld. Helemaal nieuw op de Heilige Berg was voor mij de hier toegepaste self service in optima forma. Een roestvrij stalen keuken, zelf opscheppen en drinken inschenken. En na afloop bord en kop weer opruimen. Een leken-hulp, beheerder, hield alles vriendelijk onder controle. Het eten was buitengewoon goed, zoals Georgios ook al had gezegd.


Hoe anders was dit in 1995. Mijn aantekeningen zijn beperkt, maar ik herinner me nog wel dat, na mijn lange wandeling, een aardige monnik voor mij alleen, in de keuken, de trapeza was al voorbij, nog een bord koude aardappelen en groenten klaar zette. En ook dat een monnik mij rondleidde in de kerk en dat ik, zonder reservering vooraf, kon overnachten. Dit alles lijkt me tegenwoordig bijna onmogelijk. Buiten de eerder genoemde tijden maakt men nu de kerk niet meer open, zo merkte een Roemeen die in de middag tevergeefs probeerde het Kostbare Kruis te vereren. Hij had daarvoor een paar uur gelopen. Dat hij geen reservering had gemaakt voor verblijf en alleen Roemeens sprak (en een beetje Engels) maakte de zaak niet gemakkelijker. Hij besloot zijn heil bij een nabije kellí op de berg te zoeken...
                                 
                                                                            2014
Ook in 1995 werd er reeds druk gerestaureerd. Bovengenoemd archontaríki moest nog helemaal worden opgeknapt. Vergelijk onderstaande foto's, met name de hoek van het klooster, linksboven, moest nog gesloten worden. 


















Foto's Vasílis