501 - ATHOS: TUIN VAN DE MOEDER GODS. BEELDEN, VERHALEN, IKONEN, DEEL 1/3

Vader Bart (D'Huyvetter), priester in ruste, ging vorig jaar als pelgrim naar de Agion Oros. Samen met drie medepelgrims, onder wie de organisator van de reis Hadrian, bezocht hij diverse kloosters. 

In I.M. Símonos Pétras mocht hij de Goddelijke Liturgie meevieren (links op de foto).

Eenmaal terug van zijn reis schreef vader Bart het hieronder volgende artikel, dat ik mag publiceren: 

Een tuin van spirituele schoonheid

Eén van mijn medepelgrims op Athos schreef mij enkele van zijn indrukken: 'Athos is wel heel bijzonder. Als je spirituele schoonheid zoekt, dan is die daar ook te vinden. Als je het tenminste binnen laat komen. Het zit in de lucht. Maar je moet het wel inademen'. (Harmen St., mei 2014)

Wat is nu deze spirituele schoonheid waardoor wij en zovele pelgrims geraakt worden? Is het misschien de prachtige natuur? Of zijn het de gezangen en gebeden der monniken tijdens de lange nachtofficies? Zijn het soms de prachtige fresko's en de vele iconen van Heiligen en Engelen die ons omgeven en opnemen in hun hemelse sferen? Wellicht is het dat allemaal en nog zoveel meer.

Misschien heeft het vooral te maken met een bijzonder aanwezigheid: de stille, tedere en mysterie-volle aanwezigheid van de Alheilige Maagd en Moeder Gods, Maria.

Deze aanwezigheid is op de berg Athos overal te zien en te voelen. Wellicht allereerst in de ingetogen biddende monniken, die zoals de Heilige Maagd Maria, luisteren naar het woord van God, naar het stille gefluister van de Heilige Geest, en het in hun hart bewaren. Zichtbaar is haar aanwezigheid in de vele ikonen. Enkele daarvan worden ook wonderbaar genoemd. Zij worden door de monniken speciaal vereerd. Talrijke pelgrims uit alle landen komen er heen. Om er al hun noden, hun zorgen. Vele wonderen zijn gekend, en worden voortverteld. Veel meer wonderen worden wellicht in dankbare stilte bewaard.

Dit mooie schiereiland staat duidelijk onder de bescherming van de Moeder Gods. Daarom kreeg het ook de benaming: 'Tuin van de Moeder Gods'. Ik vroeg eens aan een oudere monnik wat de oorsprong was van deze toch merkwaardige benaming. Toen vertelde hij mij een verhaal, dat ik hier wil navertellen. Een oude legende, met een diepe verborgen betekenis.

Hoe de Moeder Gods op Athos belandde

'Na de nederdaling van de Heilige Geest trokken de Apostelen de wereld in, om er de blijde Boodschap van het Rijk Gods te verkondigen. De Heilige Johannes predikte aan de zeven kerken van klein Azie. Hij verbleef te Efeze, waar ook de Alheilige Maagd Maria haar intrek nam. Het gebeurde nu dat zij eens op reis ging, samen met de Apostel Johannes, om Lazarus te gaan bezoeken. Lazarus woonde toen op Cyprus, waar hij bisschop was van de plaatselijke christengemeente. 

Maar eens in volle zee stak er plotseling een felle wind op. Het kleine scheepje geraakte daardoor helemaal uit koers, en werd teruggedreven. De hele nacht waren zij aan de wilde stormwinden overgeleverd. Tegen de ochtend liepen ze vast in een baai van een steile rotsige wand. Zij trokken het land in. In het milde licht van de opkomende dageraadszon opende zich daar voor hun ogen een wondermooi landschap. Als een paradijselijke tuin. De Alheilige Moeder Gods ervaarde hier de ongerepte zuiverheid van de natuur. Alsof alles nog ademde van de liefdevolle aanwezigheid van God zelf. Daarom bad zij tot haar goddelijke Zoon om hier te mogen vertoeven. Deze wens zou op een bijzondere wijze in vervulling gaan. 

Enkele eeuwen later zou deze wondermooie tuin een uitverkoren oord worden voor stilte, gebed, contemplatie, en dit onder haar bescherming. Een heilige plaats'.

Deze belofte brengt ons nu naar een ander verhaal, het verhaal van de eerste kluizenaar van de Heilige Berg.