Kruis van de ikonostasis/Σταυρός τέμπλου
(Theofánis de Kretenzer, I.M. Stavronikíta, 1546)
Derde zondag van de Grote Vasten: Kruisverering/ Σταυροπροσκύνησις. In het synaxarion lezen we: Op deze zondag, de derde zondag van de Vasten, vieren we de verering van het kostbaar en levenschenkend Kruis, en wel om deze reden: omdat we in de veertig dagen dat we vasten, onszelf in zekere zin kruisigen… en als wij ons dan bitter voelen en moedeloos en falend, wordt ons het levenschenkend Kruis getoond om ons te verkwikken en ons nieuw vertrouwen te geven, om ons het Lijden van onze Heer in herinnering te brengen en ons te vertroosten…
Evangelie: Evangelist Markus 8, 34-9,1
Op de helft van de vasten doet de Kerk in de vorm van het evangelie van vandaag een beroep op ons materialistisch ingestelde mensen. Zij vraagt ons te breken met de mentaliteit van de wereld om ons heen en ons te richten op de ziel en het leven in de geest,
teneinde de gespleten persoonlijkheid te genezen en ons te verzoenen met onszelf, onze medemens en onze God.
De oproep van Christus is duidelijk. God kan niemand redden zonder goedvinden van de mens zelf. Iedereen heeft het vermogen in zich, maar weinigen durven werkelijk te breken met de wereld die in verval verkeert. Sommigen vrezen uitgemaakt te worden voor overdreven religieus of anarchistisch. De meeste van ons stellen het begin van een nieuwe koers uit, en riskeren daarmee dat onze ziel in de waagschaal wordt gesteld.
Christus roept ons op om dit soort 'slavernij' de rug toe te keren en om Zijnentwil onze ziel te verlossen van de dood.
Bron: Orthodoxe Parochie Boodschap Boodschap aan de Moeder Gods, Utrecht
