Op de begrafenis van Geróntissa/Moeder Maria sprak Metropoliet Athenagóras van België, Exarch van Nederland en Luxemburg de rouwrede uit.
Ik vind die zo mooi en passend dat ik hem graag hier publiceer (Behalve deze Nederlandse tekst, staat op de site van het klooster ook de Griekse (στα Ελληνικά) versie):
ROUWREDE BIJ HET TEN GRAVE DRAGEN VAN MOEDER MARIA
Orthodox klooster Geboorte Moeder Gods - Asten (28 juni 2016)
'Wat mij betreft, mijn bloed wordt weldra geplengd, het uur van mijn heengaan is nabij. Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleind, het geloof bewaard. Nu wacht mij de krans van de gerechtigheid, waarmee de Heer, de rechtvaardige Rechter, mij zal belonen op de grote dag, en niet alleen mij, maar allen die met liefde uitzien naar Zijn komst. (2 Tim. 4, 6-8)
Excellentie Metropoliet Athanasios van Achaía,
Excellentie Bisschop Bartholomeos van Arianzos,
Eerwaarde Vaders,
Eerwaarde Moeders en Zusters,
Geachte familieleden,
Broeders en Zusters,
Heden zijn we verzameld rond het ontslapen lichaam van Moeder Maria, de gewezen Abdis van dit Heilig Monasterium, die haar leven heeft gegeven aan Christus en Zijn Kerk.
Op dit heilig ogenblik van haar ten grave dragen, overdenken wij wat zij heeft betekend voor de Orthodoxe Kerk in Nederland en de omliggende landen. Bij het overschouwen van haar leven merken we ook op hoe moedig ze was in het nemen van belangrijke besluiten in haar leven. Geboren in Den Haag, groeide ze op in een liefdevol gezin met respect voor alle mensen en met liefde voor de natuur. Hoewel ze geen echte christelijke opvoeding meekreeg, had ze heel vroeg belangstelling voor de grote levensvragen en werd zo toen ze 18 was orthodox christen. Ze trad in het Orthodoxe Klooster in Den Haag, maar ging gauw op zoek naar nog meer Orthodoxe traditie, eerst in Servië en vervolgens in Griekenland. In Griekenland voelde ze zich gauw thuis. Ze vond er de levende traditie die door de eeuwen in de kloosters verder geleefd wordt. Het was goed voor haar daar min of meer een nieuwe start te maken. Ze heeft er geleefd in de veronderstelling dat ze er haar leven lang zou blijven.
