(het geluid van) De símantron (Grieks: το σίμαντρον) is voor iedere Athospelgrim onlosmakelijk met zijn reis verbonden.
(Foto Vasílis: I.M. Karakállou, simantron)
Wim Voogd was aan de vooravond van het feest van de Verheffing van het Kostbaar en Levenschenkende Kruis (26/13 september) in I.M. Dochiaríou. Hij 'filmde' daar een bijzondere bespeling van het símantron. Zijn commentaar kan ik alleen maar delen:
Een concert met een houten símantron en klokken bij het feest van de Verheffing van het Kruis. Het was 21.00 uur 's avonds, in een klooster zonder elektriciteit. Er heerste totale duisternis! Ik 'filmde' dus het geluid, zonder beelden. Zet je hoofdtelefoon op, doe je ogen dicht en stel jezelf voor, luisterend naar de monnik die zijn rithme speelt, op deze warme herfstavond, met de oude middeleeuwse kerk en de Egeïsche Zee voor je.
Dank/Eυχαριστώ Wim Voogd
Tegelijkertijd signaleert patriarch
Bartholomaios een toenemende verstrengeling van individuele monniken, maar ook
van hele kloostergemeenschappen met wereldse aangelegenheden. Zonder de “abt van
het afgedwaalde klooster van de Heilige Berg“ bij name te noemen, moest het over
Ephraim van het klooster Vatopedi gaan, die in de gevangenis heeft gezeten
wegens ondoorzichtige financiële miljoenentransacties. Sinds zijn terugkeer op Athos heeft hij het klooster
Vatopedi tot een soort staat binnen de staat gemaakt met politie en
grenscontrole. De algemene pelgrimspas wordt er niet meer geaccepteerd.
Daarnaast werpt de abt zich op als zelfstandig kerkleider met dezelfde
bevoegdheden die alleen aan een patriarch toekomen.
Schijnbloei
Bartholomaios keerde zich met zijn woorden
tegen een schijnbare bloei op het monnikeneiland Athos, dat eind vorige eeuw op
uitsterven stond. De spirituele vernieuwingsbeweging die heeft geleid tot een
aantal overvolle kloosters is alweer ingezakt en is hier en daar verworden tot
uiterlijkheid en zelfs commercie. Ook is het aantal aanmeldingen sinds het
uitbreken van de crisis in Griekenland aanzienlijk gestegen. Volgens de patriarch is abt Ephraim slechts één
voorbeeld van hoe de verwereldlijking de berg Athos
verovert.
In de (Grieks-)orthodoxie bestaan, net als in de Latijnse Kerk, verschillen in interpretatie: van (zeer) streng tot wat losser. Deze verschillen zie je ook op Athos terug. Dat is de controverse met I.M. Esfigménou. Tijdens het recente patriarchbezoek hield I.M. Konstamonítou (foto) zich ook afwezig. Dat vormde weer aanleiding tot speculaties over een conflict met de patriarch. Zie hier.
Dat 'niet-orthodoxe pelgrims niet meer welkom zijn bij de maaltijd in de refter' wordt als negatief uitgelegd (alsof een pelgrim daar recht op heeft). Maar het is niet iets van de laatste tijd. Bij sommige kloosters is dat altijd al het geval geweest. De refter of trápeza maakt deel uit van de kerk en ook daar zijn niet-orthodoxen tijdens de liturgie niet welkom in de naós. Pelgrims krijgen overigens gewoon een maaltijd aangeboden, alleen niet direct naast de monniken.
Over de opmerkingen hierboven aangaande I.M. Vatopedíou valt ook wel wat te zeggen. In ieder geval weet ik uit recente informatie dat Nederlandse Athosgangers (niet-orthodox) zonder problemen met het diamonitírion ('algemene pelgrimspas') in het klooster werden toegelaten en konden overnachten. Ze werden gastvrij ontvangen.