Theofánis de Kretenzer, I.M. Stavronikíta, 1546
Op 6/19 augustus vieren we de Gedaanteverandering van Christus/Μεταμόρφωσις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Prof. Georgios Mantzaridis schrijft over het belang van dit feest:
De Gedaanteverandering van onze Redder
De Gedaanteverandering van onze Redder heeft een centrale plaats in de Orthodoxe Kerk en in de orthodoxe theologie. Het is de gebeurtenis die de glorie van de Kerk en van de gelovigen openbaart. Het is een teken van de nieuwe realiteit die in de geschiedenis wordt geïntroduceerd door de komst van Christus.
Tijdens Zijn Gedaanteverandering (Transfiguratie) openbaarde Christus de ongeschapen heerlijkheid van Zijn Goddelijkheid in Zijn menselijke natuur. Tegelijkertijd nam Hij hen die bij Hem waren op in Zijn Ongeschapen Goddelijke Glorie. Mozes en Elias namen deel aan dezelfde schittering als Christus. Het enige verschil is, dat Christus de Bron is van de Goddelijke glans, terwijl de andere ontvangers zijn.
De dag van Zijn kruisiging naderde en daarom werd Christus verheerlijkt in het bijzijn van Zijn leerlingen: 'Dat als ze U gekruisigd zouden zien, zij zouden weten, dat Uw Lijden vrijwillig was....' 1
Door Zijn Verheerlijking getuigt Christus aan de ene kant van Zijn Goddelijkheid, die Zijn leerlingen kort tevoren hadden beleden door de mond van de apostel Petrus, en biedt Hij aan de andere kant een eerste ervaring met de komst van Zijn Koninkrijk.
Het feit dat we de Gedaanteverandering op 6 augustus vieren helpt ons misschien niet om aan de directe relatie ervan met het Kruis van Christus te denken. Alleen als we bedenken dat we, een paar weken later, op 14 september, de Universele Verheffing van het Kostbare Kruis hebben - een herinnering aan Grote Vrijdag -, vinden we de historische verbinding met het Feest.
Zie ook 1- Metamórfosis