Het is een schitterende plek voor een bijenstand, zo midden tussen de kastanje- en lindebomen, op 500 meter hoogte. Kastanjehoning is donker en redelijk pittig van smaak. De bijen zorgen er voor dat er een goede mix in de kast komt met de veel mildere lindehoning.
Foto links: imkers (Grieks: μελισσοκόμος/melissokómos) Thomas en Tásos in een unieke omgeving.
De bijenkasten blijven ongeveer drie weken op dezelfde plaats staan. Ze mogen niet verplaatst worden binnen een straal van tien kilometer, omdat de bijen dan terug vliegen naar de vorige standplaats.
Aan het einde van de bloeiperiode halen alle imkers, na afspraak met de kapitein van de boot, hun kasten weer op. Ze varen dan 's avonds leeg heen, om voor het donker de bijenkasten te sluiten.
Thomas vertelde verder dat er twee mogelijkheden zijn: de kasten nog diezelfde avond inladen op de vrachtwagen of de volgende ochtend vroeg. En dan weer een uur terug rijden over de rug van de Heilige Berg. De boot naar Tripití vertrekt om 9.00 uur vanuit Dáfni.
Terug naar de eerste dag. Nadat de imkers de kasten op hun plek hebben gezet is er koffie en ouzo in de kalívi van vader Gerásimos, boven het ravijn van I.S. Lakkoskíti (I. Skíti Agíou Dimitríou).
Tijd om deze prachtige omgeving en het ravijn (foto) beter te bekijken, was er helaas niet. De boot naar huis zou om 16.00 uur vertrekken.
Zo (foto) ziet een product van al de werkzaamheden eruit. Deze heidehoning met etiket in het Nederlands komt van Athos, maar is natuurlijk nog niet van deze zomeroogst. Thomas heeft de honing geoogst in november 2012 en gebotteld in december van dat jaar.
Wordt vervolgd
Foto's Thomas
