Want, hoewel het zweet in straaltjes uit mijn hemd drupte, loodste vader G. mij snel de trápeza binnen waar de maaltijd tien minuten eerder was begonnen. Na de maaltijd, een bord rijst met een auberginehussel, en de verering van de Heilige Relieken (Grieks: Ιερά Λείψανα/Jerá Liépsana) vond vader G na even zoeken, een leeg bed voor mij. Het stond in de kamer waar reeds vier jongelieden uit Macedonië, of, zoals de Grieken zeggen, 'Skopje' huisden. Toen pas kon ik een droog hemd aantrekken.
Op het oplopende terrein tussen het klooster en de zee wordt nog steeds druk gewerkt. Het begint langzaam maar zeker een duidelijkere vorm te krijgen, maar de klim naar boven blijft stevig, kan met een rugzak op je rug wel een half uur duren.
Restauratiewerkzaamheden vinden plaats aan de grote toren aan zee.
En ook in het klooster zelf wordt verbouwd en uitgebreid (onder).
Nieuw voor mij was de busdienst die het klooster in het leven heeft geroepen om het de pelgrims gemakkelijker te maken.