Het is bijna half vier, en om drie uur werd al luid gebeld voor het begin van de órthros en de dienst van de Voorafgewijde gaven. De archontáris had gezegd dat de plechtigheden van Grote Maandag om 4.00 uur zouden beginnen. Tijd om op te staan dus, ook al geven mijn drie Griekse kamergenoten geen krimp, ook niet na de monnikenoproep.
De gebeden glijden voorbij in de halfduistere kerk en om 7.00 uur staan we (een aantal medepelgrims, de Amerikaanse professor Gabriel W. en ik) een beetje verrast en verward buiten. Er is niet iets van een ontbijt, ook niet voor de ongeveer zeventig gasten, onder wie zo'n twintig jonge militairen met officieren die blijkbaar vanuit hun legeronderdeel op bezoek waren. Er is ook niets bekend gemaakt. En de monniken zijn gaan rusten.Voor hen is het gewoon 'vasten'. En ik doe, volgens plan, mee. Op een enkeling na vertrekt iedereen.
Gabriel zegt me, staand bij de trap en de fiále, dat hij 'a little confused is'. Hij is drie jaar geleden in I.M. Filothéou gedoopt en nu overweegt hij monnik te worden, vermoedelijk wel in de Verenigde Staten. I.M. Filothéou is het moederklooster van een aantal kloosters in de VS. Daarom ook is hij met Pasen hier, zo vertelt hij. Lastig blijft wel dat hij geen Grieks spreekt, maar gelukkig is er een Amerikaanse monnik die hem begeleidt.
Ik wacht vervolgens op een lift naar mijn hoofddoel van deze Grote Week, I.M. Stavronikíta, dat ik vanaf hierboven (300 m hoog) zie liggen.
Οστεοφυλάκιο
De avond van mijn aankomst in I.M. Filothéou maakte ik een wandelingetje en bezocht ik het osteofilákio (ossuarium) van het klooster. De toegangsdeur vol spinnenwebben bevindt zich onder de grafkerk van Alle Heiligen (των Αγίων Πάντων) naast het kerkhof. De kerk dateert uit 1806.