Eugene Ionesco (1909-1994) was een Roemeens-Franse toneelschrijver en dramaturg, en een van de leidende toneelschrijvers van het zgn. Theater van het Absurde. In een interview met het Franse tijdschrift Paris-Match noemt Ionescu de volgende ervaring die hij had op de Heilige Berg Athos:
Dus ging ik er heen en vond ik een priester-monnik, een spirituele Vader. Wat ik tegen hem zei? De gebruikelijke zonden van een wereldse jongeman die leeft zonder God te kennen. De priester-monnik luiserte naar me en zei:
'Geloof je in Christus, mijn kind?' Ja, ja, ik geloof, Vader. Bovendien ben ik een gedoopt orthodox christen.'
'Wel, mijn kind, geloof je en aanvaard je volledig dat Christus God en Schepper is van de wereld en van ons?'
Ik had het niet meer, want dit was de eerste keer dat iemand me die vraag stelde, die ik eerlijk moest beantwoorden en waarover ik een standpunt moest innemen. Niet zomaar of ik geloof dat iemand de wereld heeft gemaakt, maar dat deze God, de Schepper van de wereld, met mij heeft te maken. en dat ik een persoonlijke relatie met hem heb! Ik antwoordde:
'Vader, ik geloof, maar help me dit feit goed te begrijpen.' 'Als je werkelijk gelooft, corrigeert alles zichzelf'.'
Dit voorval veroorzaakte een verandering in Ionesco's leven. Daardoor leefde hij, beroemd en berucht als hij was, tot op zeer hoge leeftijd als een vroom en diep gelovig orthodox Christen.
Wat betekenen nu de woorden van de Ouderling 'Als je werkelijk gelooft, corrigeert alles zichzelf'.'? Hij wilde Ionescu tonen dat geloof in God niet een of andere abstracte theorie is, of loos gezwets. Geloof in Christus betekent totaal vertrouwen op en gehoorzamen aan een Persoon die tegelijkertijd Schepper en mijn Redder is. Daarom, geloof in Christus zijn niet slechts woorden, maar vooral werken van bewuste inkeer (μετάνοια) en terugkeren naar de wil van Christus en het omhelzen van Christus. Dat is de Kerk.
Bron: John Sanidopoulos
