432 - I.S. KAFSOKALIVION: DE HEILIGEN MAXIMOS, AKAKIOS EN PORFIRIOS, DEEL 2/2

Vier jaar geleden stond ik nog voor een gesloten hek, maar nu kan ik met mijn medepelgrim Geórgios uit Athene en zijn schoonvader naar binnen. We brengen vader Patápios zijn post en we krijgen van hem water en loukoúmi. Maar eerst bezoeken we de grot van de Heilige Akákios, waarin volgens traditie ook de Heilige Máximos (14e eeuw) verbleef. 

We lopen via het terras over de steile stenen trap naar beneden en komen eerst langs een mozaïek van de Heilige Máximos. In de grot zijn onder meer de balken van het bed van de Heilige overgeleverd.

De Heilige Máximos is een bijzonder persoon, ook wel een 'Dwaas om Christus' wil' genoemd. Hij werd op jonge leeftijd monnik en hij voelde zich aangetrokken tot een strenge asketische leefwijze. Uiteindelijk werd hij monnik in I.M. Megístis Lávras op de Agion Oros. Om zijn asketisch gedrag van vasten en bidden en het harde leven verborgen te houden en om (daardoor) beroemd worden te vermijden, gedroeg hij zich als een dwaas. 

De Heilige Máximos verbleef ook niet op één vaste plek. Hij sliep steeds op een andere plaats en verbrandde zijn hut voordat hij verder trok. Daarom kreeg hij de naam Kafsokalivítis (Hutverbrander). De skíti is zo naar hem vernoemd.

Op een zeker moment kreeg hij een visioen van de Moeder Gods, waarin de Panagía hem vertelde, dat hij zich moest vestigen aan de voet van de Athos. Na lang aandringen, onder anderen door de Heilige Grigórios de Sinaïet, ging hij in een grot wonen, zodat hij met zijn grote spirituele ervaring anderen kon bijstaan.