Als ik in Griekenland wandel doet iets mij altijd wel aan de Heilige Berg Athos denken. Vorige maand was dat plotseling heel concreet. Ik liep met mijn vrouw A midden op de dag over de 'periferiakó' van Mírina (hoofd'stad' van het eiland Limnos), van het dorp naar ons appartement. De zon brandde heerlijk aan een stralend blauwe lucht. Plotseling verscheen een nogal vage donkere verkleuring aan de rand van de zee, het zicht was niet echt helder: de Athosberg. Hij was voor mij bijna alleen met het blote oog waarneembaar, in ieder geval nauwelijks voor mijn eenvoudige fotocamera. Maar ja, de afstand is dan ook bijna zestig kilometer!
Bij een ondergaande zon, wist ik, kon ik meer succes hebben. En ja, vanaf het terras van restaurant To Kíma zag ik hoe de lucht achter de Heilige Berg rood kleurde en de Berg zelf zich langzaam maar zeker liet zien. Een prachtige ervaring! Het blijkt immers niet altijd prijs te zijn, zo heeft de ervaring inmiddels geleerd. Een beetje helder weer zonder (al te veel) wolken is zeer gewenst.
