392 - TERIE LEIJS: EEN WANDELAAR OP DE AGION OROS, DEEL 6/7

Van Kariés lopen we naar het klooster Koutloumousíou. Gastenmonnik Josef ontvangt ons. Josef komt uit Duitsland en was aanvankelijk protestant. Op zoek naar de ware godsdienst verbleef hij gedurende een week in een katholiek klooster. Hij werd pas echt geraakt toen hij de Orthodoxie leerde kennen.

Hij leeft nu zeven jaar in Griekenland, waarvan zes jaar op Athos en de laatste zes maanden als monnik in dit klooster. Katholieken mogen hier slapen, maar Josef noemt het katholieke geloof een dwaalspoor. Hij noemt onmiddellijk het jaartal en de naam van de paus waarbij het mis ging. De orthodoxie raadt af om met katholieken over geloof te praten. Dit kan de orthodoxe gelovige aan het twijfelen brengen.

Het open heldere gezicht van Jozef weerspiegelt zijn emoties. Hij reageert impulsief en enthousiast zoals een kind. Christus en God zijn volgens hem alleen de wegen waarlangs men naar de hemel kan gaan. De woorden van de monnik hebben bij Michael een gedreven bekeringsdrang opgeroepen.

Op onze kamer gaat hij verder met het betoog van de monnik. Zijn toon krijgt iets drammerigs en vaak herhaalt hij teksten. Ik vind hem slim, maar ook star. Michael wil ingewijd worden in de Orthodoxie en het kloosterleven. Zijn opleiding als bouwarchitect heeft hij niet afgemaakt. Hij wil kiezen voor het kloosterleven en niet voor een leven in de maatschappij. Later wil hij op Athos alleen leven. Hij is 26 jaar en heeft een vriendin gehad. Zijn moeder werkt in Oostenrijk als 24 uurverzorgster bij oude mensen aan huis.

Michael wil de kellí (kluizenaars onderkomen) bezoeken waar Paisos, een heilige monnik heeft geleefd. Josef vertelt op overtuigende toon enkele wonderen van deze monnik. Michael weet waar zijn resten zijn. Jozef vraagt dan gretig of er nog huid op de botten van de heilige zat. Jozef spreekt af waar hij ons op een bospad zal ontmoeten, zodat we samen naar de kellí van de wijze monnik gaan. We wachten een poos vergeefs op Jozef en keren terug. Achteraf blijkt dat Jozef zich heeft verslapen tijdens zijn middagdutje.

Op weg naar het klooster komen we een groepje Russen tegen. Een man vraagt of ik orthodox ben. Ik antwoord dat ik katholiek ben. Hierop vindt een man uit het groepje dat ik me onmiddellijk moet laten dopen. Als ik morgen sterf zal ik regelrecht naar de hel gaan en anders naar de hemel. Ik vind zijn reactie dwingend en primitief en bovendien onchristelijk.

Op een galerij voor de slaapkamers van het klooster Koutloumousíou praat ik met een groepje Duitse mannen. Onder leiding van een pastoor van hun Evangelische Gemeente bezoeken zij al meerdere jaren Athos. Zij doen dit uit wetenschappelijke interesse. Ze hebben belangstelling voor de resten van de vroegere religie binnen deze geconserveerde Byzantijnse enclave. De Evangelische godsdienst heeft volgens hen meer overeenkomsten met de Orthodoxie. Onze Nederlandse geloofspraktijk veroorzaakt bij hen slechts opgetrokken wenkbrauwen.

Zie ook: 381 - TERIE LEIJS: EEN WANDELAAR OP DE AGION OROS, DEEL 1/7               
              383 - TERIE LEIJS: EEN WANDELAAR OP DE AGION OROS, DEEL 2/7
              385 - TERIE LEIJS: EEN WANDELAAR OP DE AGION OROS, DEEL 3/7
              387 - TERIE LEIJS: EEN WANDELAAR OP DE AGION OROS, DEEL 4/7     
              390 - TERIE LEIJS: EEN WANDELAAR OP DE AGION OROS, DEEL 5/7